Söz kalpten çıkarsa, kalbe varır

"Söz kalpten çıkarsa, kalbe varır..."

Bir bedevi Rasulullah'ın صلى الله عليه وسلم  huzuruna gelir. Elinde hurma sepeti vardır ve şiirle şöyle der:

"Ya Muhammed! sav    

Sen çölün suyusun, 

biz seninle dirildik. 

Sen gökyüzüsün, 

biz senin altında güvendeyiz."

Rasulullah صلى الله عليه وسلم  çok duygulanır,  gözleri yaşarır ve der ki:

"Söz kalpten çıkarsa, kalbe varır. Allah kalbini nurlandırsın ey Arap!"[İbn Sa'd | Tabakat 1/295]

Üslûbun güzelliği ve yumuşaklığı yanında samîmiyet de başta gelen esaslardandır. Zîrâ meşhur bir darb-ı meselde ifâde edildiği gibi:

“Söz kalpten çıkarsa kalbe kadar gider, dilden çıkarsa kulağı aşamaz.”

Yine bu hususta Hazret-i Mevlânâ -kuddise sirruh- da:

“Kalbi ve sözü bir olmayan kimsenin yüz dili bile olsa, o yine dilsiz sayılır.” buyurmuştur.

Samîmî bir kalpten yumuşak bir üslûb ile sâdır olan tatlı sözler, ahlâkî olgunluktaki yüksek seviyeyi gösteren alâmetlerdir. Bu olgunluk hâli, kişinin şahsına karşı yapılan kabalık, eziyet ve cefâlara sabretmesini ve hatâlar karşısında affedici olmasını îcâb ettirir. Dolayısıyla tatlı bir dil ve yumuşak bir üslûp sâhibi olmak, zor, lâkin feyizli ve bereketli bir yoldur. Allah cümlemizi kalpden samimi konuşanlardan ihlaslı kullarından eylesin görüşmek dileğiyle..

اللهم صلي وسلم على نبينا محمد...